🌓 جامعه‌شناسی دولت - بخش هشتم
✍️ حسین شیران

.

با دولت ایدئولوژیک- دولت تسخیرشده توسط یک ایدئولوژی و یا یک حکومت، چه باید کرد؟ حالیا پرسشی حیاتی‌تر از این برای ملت ایران نیست، چه قریب نیم قرن است قویا گرفتار یک چنین دولتی‌ست و دیگر چندی‌ست همچو آن جان‌به‌لب‌رسیده‌ای دربه‌در دنبال راهی برای رهایی از آن و در واقع ایدئولوژی و حکومت حاکم بر آن است؛ تا به اکنون هم بی‌کار ننشسته و راه‌ها و روش‌ها و جهش‌های زیادی آزموده ولیکن همین‌که هنوز ایدئولوژی و حکومت حاکم هر دو با همه‌ی رانش‌ها و ریزش‌ها و رفوزش‌ها همچنان پابرجاست یعنی که هیچ راهی برای رهایی از آن‌ها دست‌کم تا حال مؤثر نبوده است و این بسی محل تأمل است که چرا و چطور شده یا می‌شود که نمی‌شود!

.

در پاسخ به این‌که چرا نمی‌شود، هر کسی ممکنست به برخی از عوامل استناد جوید و ضعف و ضلالت ملت و قرار و قوام حکومت را در تقابل باهم به نوعی توجیه کند. در این میان هدف این نوشتار توضیح نقش تعیین‌کننده‌ی دولت در تحقق و تداوم و تثبیت این مسأله یعنی ضعف ملت و قوت حکومت است؛ اگر که همواره ملت ایران در موضع ضعف و حکومت ایران در موضع قوت قرار دارد به واقع به خاطر اینست که حکومت، دولت را دربست در دست دارد و دولت، ملت و مملکت هر دو را باهم با همه‌ی سرمایه‌هاشان، درحالی‌که ملت نه دولت- که نه در دست دارد و نه حتی دوست می‌دارد، که حتی خود را هم در دست ندارد و این یعنی اغلب دست‌اش از هر کجا کوتاه است!

.

بدین ترتیب قرار و قوام حکومت، خلاف آن‌چه ادعا می‌شود، هیچ به ملت نیست، چه اگر بود بخش اعظمی از ملت مدت‌هاست نه فقط همراهی و حمایت خود را از پشت حکومت برداشته بلکه علنا در مقابل‌اش ایستاده، با این‌حال همه می‌بینیم حکایت همچنان باقی‌ست! چرا؟ چون حکومت وابسته به دولت است و نه ملت- دولتی که اولویت‌اش حفظ ارکان ایدئولوژی و حکومت "بأی نحو کان" است و در این راستا عمری‌ست با سازوکاری یک‌سویه به هر طریق ممکن از حی و حیات ملت و مملکت می‌کاهد و به حی و حیات حکومت می‌افزاید و بدین قرار از دو جهت، یکی ضعیف و ذلیل نگه‌داشتن ملت و دیگری قوی و قلدر ساختن حکومت، به زیان ملت و نفع حکومت عمل می‌کند.

.

آگاهی و اطمینان ملت از یک چنین قرار و مدار مدام‌فروکاهنده‌ای بالطبع باعث دلخوری و دلسردی‌اش از عوامل و عملکرد دولت گشته، به مرور مایه و پایه‌ی قهر سیاسی و دوری هرچه بیش‌ترش از دولت می‌گردد و این خلاف آن روال و روندی‌ست که ملت اصولا باید طی کند و با نزدیک و نزدیک‌تر ساختن خود به دولت به سمت‌وسوی نظام سیاسی اجتماعی "ملت‌دولت" حرکت کند. قهر سیاسی، شکاف میان ملت-دولت را افزایش داده و دولت را، خلاف مصلحت عموم، بیش از پیش به آغوش حکومت می‌راند و این‌گونه در سپهر سیاست ایران، دولت و حکومت بیش‌تر و بیش‌تر به‌هم نزدیک شده، با قدرتی مضاعف، ملت مستضعف را به گوشه‌ی رینگ رانده و دائم تحت فشار نگه‌می‌دارند.

.

.

باقی در بخش بعد

.

#جامعه‌شناسی_دولت
#جامعه‌شناسی_توسعه
#دولت_ایدئولوژیک

.

🆔 https://t.me/Hossein_Shiran (Author)

🌓 https://t.me/orientalsociology (Channel)

⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinkers (Group)