دولت و برخی تصورات غلط
بخش سوم
دولت‌های ما بخصوص این چهار دولت اخیر متأسفانه کمال تدبیر و توان خود را در این دیده‌اند که به جای ده‌ها کار درست و کارشناسی شده که طبعا از هر دولتی انتظار می‌رود، به مردم خود یارانه یا کمک معیشتی اختصاص دهند با این هدف یا بهتر است بگویم خیال خام که هم به ملت خدمت و کمکی کرده باشند و هم اینکه گامی در راستای عزیز کردن خود در نزد اقشار مختلف جامعه برداشته باشند!
این کار که در دولت احمدی‌نژاد آغاز شد انتظار می‌رفت که در دولت روحانی متوقف و کاری اساسی‌تر از آن آغاز گردد چه دولت ایشان با نقدهایی جدی به این رویه کار خود را آغاز کرد و مهم‌تر از همه اینکه خود ایشان پیش از آن از کلید مشکل‌گشایشان رونمایی کرده بودند و این امید واهی را در دل مردم ساده‌دل اما سخت‌گیر ایران آفریده بودند که بزودی اقتصاد مملکت را متحول خواهند کرد تا مردم اصلا لنگ یارانۀ 45500 تومانی احمدی‌نژادی نباشند و حال طنز تلخ ماجرا اینجاست که نه فقط نتوانستند یارانۀ احمدی‌نژادی را برچینند حالا خود یارانۀ معیشتی دیگری به آن افزوده‌اند!
در هر حال، فارغ از آن دولت و این دولت، در کل آنها که این رویّه را تدبیر و خدمتی از دولت به ملت می‌دانند باید بدانند که در نهایت امر خواه‌ناخواه خواهند دید که نه فقط هیچ تدبیر و خدمتی در کار نیست بلکه هر چه است جز ترفند و خیانت نیست، حال چه آگاهانه این کار صورت گرفته باشد چه ناآگاهانه! «تدبیر» یعنی اندیشه کردن به عاقبت کار و یا به بیان دیگر پایان کار را در همان اول کار دیدن! و «خدمت» یعنی انجام کار خوب در حق کسی از سر خیرخواهی؛ ...
اکنون در این وضعیت آیا هیچ آدم عاقلی هست که تضمین دهد این رویّه که برخی از آن با عنوان «پول تو جیبی دادن» به مردم یاد می‌کنند (آن هم نه همۀ مردم بلکه بخشی از آن)، هم کار خوب و درست و مفیدی است که باید انجام شود، هم کاریست که از سر خیرخواهی در حق مردم انجام می‌شود و هم اینکه عاقلانه عاقبتش را سنجیده‌اند و دیده‌اند که خوب و خوش است و به این سادگی‌ها به بن بست نمی‌رسد؟! چون یکی از ویژگی‌های هر کار باتدبیری اینست که به بن‌بست نمی‌رسد! اگر واقعا کسی هست که از این جوانب مطمئن است همین امروز این ضمانت را به مردم و منتقدان بدهد که نگران نباشند، چه کار درست همین است و جز این نیست!
ادامه دارد ...
@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology
برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت
[ پنجشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
دولت و برخی تصورات غلط
بخش دوم
واضح است که دولت فخیمۀ جمهوری اسلامی ایران در برابر مردم از سیاست پختن قورباغه در آبی که مدام داغ می‌شود استفاده می‌کند! باور این دولت و حتی دولت‌های پیش بر این بوده و است که این ملت توان مقابله در برابر هر تهدیدی را داشته و دارد فلذا با نهایت سوء استفاده از این قاعده، هر وقت که پایش افتاده، که معمولا هم بسیار می‌افتد، دولت‌ها بجای آنکه به خود فشار بیاورند و به پشتوانۀ اندیشه و تدبیر و تلاش خود امور مملکت را رتق‌وفتق کنند بلافاصله به پشتوانۀ ملت تکیه می‌کنند و بقول معروف از سرمایۀ مردمی برای حل‌وفصل مسائل و مشکلات خود و جامعه مایه می‌گذارند!
این ملت بارها و بارها دین‌اش را به این نظام ادا کرده و این چیزیست که خود نظام هم به آن قائل بوده و است و حتی اگر به ظن خیلی‌ها به ظاهر و به تعارف هم باشد در هر حال بارها و بارها به آن اذعان شده و همین دیروز بود که رهبر انقلاب در دیدار با بسیجیان فرمودند این ملت شایستۀ تکریم و تعظیم است! خوب، حق هم همین است؛ چه همین ملت بود که به رهبری حضرت امام انقلاب کرد؛ همین ملت بود که بعد از انقلاب هم سال‌های سال با جان‌ومال خود در جنگ در برابر دشمن متجاوز ایستاد تا مباد نهال انقلاب نبالیده و بار نداده از بین برود؛ همین ملت بود که بعد از جنگ هم از همراهی نظام باز نایستاد و تا به امروز و همین دیروز که بر علیه اعتراضات و اغتشاشات اخیر به خیابان‌ها ریخت و حمایت خود را از نظام اعلام کرد همچنان در صحنه حاضر ماند؛ چه کسی می‌تواند بگوید که نه، نبود؟! ...
حال انگار تصور دولت از این رابطه اینگونه است که ملت همیشه و همچنان باید برای نظام مایه بگذارد و محافظ آن باشد و گرنه دشمنان قسم خوردۀ نظام آن را از بین خواهند برد و در این میان خود ملت هم متضرر خواهد شد، هم از این رو بطور مشخص نقش و وظیفۀ خود را تسهیل و تشدید و تقویت هر چه بیشتر و بهتر این رابطه می‌داند تا همچنان با مایه‌گذاری از مردم مدافع منافع نظام باشد و در این میان چون خود را هم منصوب و منتسب نظام می‌داند (و نه مردم) سعی می‌کند به عنوان بخشی از نظام، خود هم از این رابطه انتفاع و ارتزاق نماید.
حق است که این تصور ناصواب دولت با این تصور صواب جایگزین شود که مردم اگر همچنان برای نظام مایه می‌گذارند در عوض از نظام هم انتظار دارند دولتی به مردم عرضه کند تا همیشه و در همه حال محافظ و مدافع منافع مردم باشد و مطابق انتظاری که از دولت در معنای مدرنش می‌رود اتفاقا از سرمایه و ظرفیت کلان نظام استفاده کرده و مدافع و محافظ منافع مردم باشد. بدیهی است با حفظ این رابطه هر سه نهاد سالم و صحیح سر جای خود خواهند بود و همه همسان محافظ منافع همدیگر خواهند بود و گرنه اگر بنا بر همیشه مایه گذاشتن از مردم باشد طبعا این ضلع از لحاظ مایه و سرمایه بتدریج به تحلیل خواهد رفت و ناگزیر اضلاع دیگر را هم به تحلیل خواهد برد.
ادامه دارد ...
@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology
برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت
[ شنبه ۹ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
دولت و برخی تصورات غلط
بخش اول
مقدمه
باری، هنوز چندی از آشوبهای دی‌ماه 1396 نگذشته بار دیگر دوران گذشت و گذشت تا که تحولات آبان ماه 1398 با محوریت اعتراضات سراسری به گران شدن بنزین هم در برگی از تاریخ انقلاب و ایران جا خوش کرد اما چه جا خوش کردنی که ده‌ها نفر در این میان کشته شدند، ده‌ها نفر مصدوم و مضروب شدند، ده‌ها نفر بازداشت شدند، ده‌ها باب مغازه و بانک و پمپ بنزین و سایر اماکن دولتی و خصوصی به آتش کشیده شدند، ده‌ها نفر از نان بردن و نان خوردن افتادند و ده‌ها میلیون نفر دستکم ده روزی از کار و زندگی بازماندند چرا که حاکمیت کشور تصمیم گرفت چندی شبکۀ ارتباط مجازی مردم با دنیا و با یکدیگر را قطع کند تا شاید بتواند آشوب و بلوای این بار خود آغاز کرده را خود بازبنشاند!
سران مملکت که خود می‌دانستند دارند کاری می‌کنند تا که بنزین را گران کنند؛ جالب اینجاست که دشمنان آنان هم آن‌طور که از قرائن ماجرا پیدا شد از پیش می‌دانستند در رأس هرم قدرت چه می‌گذرد و بزودی چه اتفاقی خواهد افتاد که در آن حد حاضر و آماده بودند و در این میان تنها این مردم نامحرم ایران بودند که نمی‌دانستند دوباره چه ماجرایی سرشان خواهد آمد و هنوز از چالۀ فشار گرانی‌های سر به فلک کشیده چند ماه پیش بیرون نیامده باز به چاله‌ای وسیع‌تر و عمیق‌تر از آن خواهند افتاد!
مردم تازه تازه داشتند مطابق خوی خصلت اصیل ایرانی‌شان با فشار تازه وارده می‌ساختند که ناگهان دولت فهیم و فخیم تدبیر و امید خبر داد که یک شبه بنزین را گران کرده و مردم از امروز باید گران‌تر از دیروز بنزین بزنند و در ادامه هم آن چنان شد که دیگر همه می‌دانیم! مردم ایران تا بیایند چند کلامی اعتراض کنند دو طرف چند روزی سخت به تسویه حساب با هم پرداختند و بعد هم کنار کشیدند و در آخر باز هم علی ماند و حوض بی سر و سامانش که باز باید بسی بیش از پیش بپوید و بکوشد و یا نه بهتر بگویم بجنگد و آبی بجوید و در حوضش بریزد تا مباد که خشک گردد و ماهی‌های کوچکش بمیرد!
ادامه دارد ...
@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology
برچسب‌ها: اعتراضات آبان 98, آشوبهای دی ماه 1396, گران شدن بنزین, قطعی اینترنت
[ جمعه ۸ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
جامعه شناسی نورپردازی با گاز The Sociology of Gaslighting
نوشته: Paige L. Sweet
بازگردان: حسین شیران
در شمارۀ اخیر مجلۀ انجمن جامعه‌شناسی آمریکا مقاله‌ای دیدم با عنوان The Sociology of Gaslighting و کنجکاو شدم که بدانم که در چه موردیست؛ اگر شما هم کنجکاوید بدانید این عنوان چیست در این پست ترجمۀ چکیدۀ این مقاله با بخشی از مقدمه را بعنوان توضیح آوردم مطالعه بفرمایید.
The Sociology of Gaslighting
Paige L. Sweet
American Sociological Review
2019, Vol. 84(5) 851 –875
© American Sociological
چکیده:
نورپردازی با گاز Gaslighting- نوعی سوءاستفادۀ روانی با هدف «دیوانه» نشان دادن قربانیان با ایجاد یک فضای بین فردی «سورئال» (غیرواقعی) - اخیرا توجه خیلی‌ها را به خود جلب کرده است. علیرغم این معروفیت، جامعه‌شناسان این پدیده را نادیده گرفته‌اند و نظریه‌پردازی در خصوص آن را به روان‌شناسان واگذاشته‌اند. با این حال، این مقاله استدلال می‌کند که نورپردازی با گاز در درجۀ اول یک پدیدۀ جامعه‌شناختی است نه روانشناختی؛ ریشۀ نورپردازی با گاز را باید در ارتباط با نابرابری‌های اجتماعی همچون جنسیت و نیز در روابط نزدیک آلوده به قدرت در نظر گرفت. نظریه‌ای که در اینجا مطرح شده معتقد است نورپردازی با گاز زمانی رخ می‌دهد که مرتکبین آن با اعمال رفتارهای کلیشه‌ای جنسیت‌محور و نابرابری‌های ساختاری و نهادی تمام تلاش خود را بر علیه قربانیان خود بسیج می‌کنند تا واقعیت‌های مربوط به آنها را دستکاری کنند. این مقاله با استفاده از پدیدۀ خشونت خانگی به عنوان یک مطالعۀ موردی راهبردی برای شناسایی سازوکارهایی که از طریق آن پدیدۀ نورپردازی صورت می‌پذیرد، روشن می‌سازد که چگونه سوء استفاده کنندگان از کلیشه‌های جنسیتی، آسیب‌پذیری‌های ساختاری مربوط به نژاد، ملیت و جنسیت و نیز نابرابری‌های نهادی علیه قربانیان خود استفاده می‌کنند تا واقعیت‌های مربوط به آنها را مغشوش سازند. این تاکتیک‌ها جنسیتی هستند به این معنی که مبتنی بر پیوند زنانگی با غیرعقلانیت هستند. نورپردازی با گاز فرصتی برای جامعه‌شناسان فراهم می‌سازد تا دربارۀ اشکال جنسیتی شناخته شدۀ قدرت و بسیج کردن آنها در روابط بین فردی نظریه‌پردازی کنند.
مقدمه
Gaslight (روشنایی گاز) نام فیلمی است ساختۀ جورج کوکور George Cukor در سال 1944 که در آن مردی همسر خود را از مردم دور نگه می‌دارد و با ترفندهای مختلف تلاش می‌کند به او بقولاند که از سلامت عقل برخوردار نیست. شیوۀ قبولاندن او اینگونه است که چراغ گازی را مرتب روشن و خاموش می‌کند و بعد همسرش را مجبور می‌کند که آن را در ذهن خود متصور شود. هدف او از این کار اینست که احساس همسرش را نسبت به خود و زندگی روزمره‌اش مخدوش ساخته، ذهن او را نسبت به واقعیت خود مشوش و منحرف سازد تا به جای واقعیت خود، واقعیت تحمیل شده را بپذیرد. امروزه نورپردازی با چراغ گاز بمثابۀ یک اصطلاحی که بطور فزاینده همه جا گیر شده برای توصیف راهبردهای دستکاری ذهن توسط افراد سوءاستفاده‌گر هم در جهان سیاست و هم در روابط بین فردی بکار می‌رود. ده‌ها چک‌لیست آنلاین به خوانندگان خود در مورد علائم هشدار دهندۀ نورپردازی با گاز در روابط نزدیک‌شان آموزش می‌دهند. ویرایش دوم «اثر نورپردازی با گاز The Gaslight Effect» کتاب پرفروش سال 2007 رابین استرن Robin Stern که در سال 2018 منتشر شد بخوبی نشان می‌دهد که چگونه دستکاری روانشناختی در دوران سیاسی «پساحقیقت post-truth» مسلط گشته است. در سال 2017 آریل لوه Ariel Leve در مجلۀ گاردین مقاله‌ای نوشت با عنوان «ترامپ دارد آمریكا را نورپردازی گاز می‌کند». استفانی ساركیس Stephanie Sarkis روانپزشكی كه كتاب معروفش "نورپردازی با گاز" در سال 2018 منتشرشد هم استدلال مشابهی دارد. نورپردازی با گاز حتی جزو بخش رسمی قانون جنایی خشونت خانگی در انگلستان در سال 2015 گردید و از آن زمان تا کنون بیش از 300 نفر به این جرم متهم شده‌اند (میخائیلوا 2018).
@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology
برچسب‌ها: The Sociology of Gaslighting, Paige Sweet, خشونت خانگی, پساحقیقت posttruth
[ سه شنبه ۵ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
احکام هشتگانه در بررسی مسائل اجتماعی 5
📝 نوشتۀ جان مشینیز John J. Macionis
🔄 ترجمۀ حسین شیران Hossein Shiran
رویکرد جامعه‌شناسان در برابر مسائل اجتماعی جامعه چیست؟ احکام هشتگانۀ زیر بصورت بنیادی بیان‌گر نوع مواجهۀ جامعه‌شناسان با مسائل اجتماعی هستند:
5. تعاریف مسائل در طول زمان تغییر می‌کنند.
نگرش عمومی دربارۀ اینکه چه چیزی باعث تغییر در مسائل جدی در طول زمان می‌شود ادامه دارد. یک قرن پیش، ایالات متحده ملتی بسیار فقیر بود که هیچ کس شگفت زده نمی‌شد از اینکه بسیاری از مردم در کلبه‌هایشان در مناطق روستایی زندگی می‌کردند و بسیاری از مردم عمرشان را در خیابان‌های شهرهای بزرگ سر می‌کردند اما با افزایش استانداردهای زندگی، اعضای جامعه ما اندیشۀ خانه‌های امن را به عنوان یک حق مسلم در سر پروراندند و از این به بعد بدخانگی و بی‌خانگی به عنوان یک مسألۀ اجتماعی پدیدار شد.
از سوی دیگر، برخی مسائل گذشته به طور عمده از بین رفته‌اند، نه به این دلیل که دیگر وجود ندارد بلکه بخاطر اینکه مردم دیگر به آنها بمثابۀ مسائل اجتماعی نمی‌نگرند. به عنوان مثال، پنجاه سال پیش، اغلب مردم ازدواج میان‌نژادی را به عنوان یک مسألۀ اجتماعی تعریف می‌کردند؛ این عمل امروز به مراتب کمتر به چشم می‌آید.
ادامه دارد ...
🆔 @Hossein_Shiran
🌓 https://t.me/orientalsociology
⚛️ https://t.me/OrientalSocialThinkers (OST)
برچسب‌ها: جامعه شناسی, بررسی مسائل اجتماعی, جان مشینیز, حسین شیران
[ شنبه ۲ آذر ۱۳۹۸ ] [ ] [ حسین شیران Hossein Shiran ]
[ ]
